Emoties.... Iedereen heeft ze. Of je nu vloekt op de bestuurder voor je die niet doorrijd, je afgewezen voelt door een vriend of vriendin, of rouwt om een dierbare die is overleden.
Maar hoe ga je met de emotie om die je voelt? Mag de emotie er zijn? Wordt die erkend? Doorvoeld? Laat je de emotie ook weer los?
En wat leer jij je kinderen? Wanneer je kindje verdriet heeft, mag hij of zij dan huilen? Of zeg je: 'Niet huilen, het komt wel goed?'
Het komt altijd goed, zegt mijn moeder altijd. Maar moet dat op dat moment ook betekenen, dat die enorme prop die je kindje voelt in zijn keel, weggeslikt moet worden? Of mag de prop gevoeld worden, mag je kindje huilen, en het verdriet dan weer loslaten?
Toen ik met Nei therapie in aanraking kwam, kwam ik erachter hoeveel emoties kunnen doen met je lichaam, op het moment dat ze weggestopt worden, of niet erkend.
Je onderbewustzijn wilt soms alleen maar, dat je je bewust bent van emoties, ze voelt, even goed huilt, of boos bent, en het daarna laat gaan. Doe je dat niet, dan zou je zomaar een paar dagen later last van je keel kunnen krijgen, hoofdpijn, of een andere lichamelijke klacht waarmee je lichaam aangeeft: Hallo! Er zit iets! Ik wil dat je dit loslaat!!
Vooral kinderen, kunnen soms emoties van anderen oppikken. Misschien begint je kindje ineens onbedaarlijk te snikken, nadat jij je al een tijdje verdrietig voelt.
Misschien heeft je kindje wel last van iets lichamelijks, waar je maar niet achter kunt komen wat de oorzaak is, of wat je eraan kunt doen.
Soms worden emoties zelfs door het DNA doorgegeven, En krijgt iemand op latere leeftijd ineens last van iets, wat zich dan vertaalt in een lichamelijke klacht, wat eigenlijk een emotie is van de moeder, of iemand anders die dichtbij staat.
Soms komen emoties heel veel later ineens naar boven, doordat ze getriggerd worden door een bepaalde situatie.
Probeer te voelen, wat een emotie met je doet. Wat het je wilt zeggen, en wat je nodig hebt.
Probeer dit ook je kindje te leren, zo heeft hij of zij een goede basis om met emoties om te gaan in de rest van zijn of haar leven.
Verwerk je emoties, laat je ze los, niks aan de hand.
Blijven ze zitten, kun je er later nog best eens last van krijgen..
Reactie plaatsen
Reacties